Her günüm benim son günüm.
Sıcak sabahın taze sesleri,
sıcak sabahın şaşkınlığı içinde.
Ne önemi var içimde saf olmanın
eğer yaşadığım hep son anım ise
ve hayatın bol bol çekiyorsam acısını: işte bu yüzden
yaşıyorum hala hayatı dokunulmamış gibi görmenin mucizesinde.
Hiç kimse bilemez yaşamdan benim gibi
çocukça zevk almayı ve boşvermeyi
Ve hiç kimse benden daha çok zevk duymaz,
o yaşam denen bakireden bir günah gibi…
Pier Paolo Pasolini
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder