Ay çiçeği güneşe aşık olunca, gülmekten kırılmış bütün bitkiler.''Güneş gökyüzündeki tahtından bir an bile ayrılmaz.Kudretli ve ulaşılmazdır.Sen kim, o kim.Vazgeç bu sevdadan..''demişlerhep bir ağızdan.Ay çiçeği sesini çıkarmamış.Sevdalı gözlerini dikmiş güneşe; bakmış bakmış bakmış.
Uzun müddet hiçbirşeyin farkına varamayan güneş, nihayet bir gün, ay çiçeğinin bakışlarını hissetmiş üzerinde.Önce geçici bir heves sanmış ama zamanla yanıldığını anlamış.Ay çiçeği öyle inatçıymış ki, güneş tahtını nereye taşıdıysa, yılmadan usanmadan oraya çevirmiş başını.
Derken bir öğleden sonra, artık bu takipten bıkan güneş sapsarı gazabıyla kavurmuş ay çiçeğini.Daha ay çiçeğinin üzerinde simsiyah dumanlar tüterken, insanlar akın etmişler olay mahaline.''Yaşasın!'' demiş içlerinden biri.''Şimdi ne güzel çitleriz bu aşkı.''
Aynı gece televizyonun karşısında acıklı bir aşk filmine gözyaşı dökerken, çitlemişler ayçekirdeklerini.
Elif Şafak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder