ACIYOR

Mutsuzluktan söz etmek istiyorum 
Dikey ve yatay mutsuzluktan 
Mükemmel mutsuzluğundan insan soyunun 
Sevgim acıyor 

Biz giz dolu bir şey yaşadık 
Onlar da orada yaşadılar 
Bir dağın çarpıklığını 
Bir sevinç sanarak 

En başta mutsuzluk elbet 
Kasaba meyhanesi gibi 
Kahkahası gün ışığına vurup da 
Ötede beride yansımayan 
Yani birinin solgun bir gülden kaptığı frengi 
Öbürünün bir kadından aldığı verem 
Bütün işhanlarının tarihçesi 
Bütün söz vermelerin tarihçesi 
Sevgim acıyor 

Yazık sevgime diyor birisi 
Güzel gözlü bir çocuğun bile 
O kadar korunmuş bir yazı yoktu 
Ne denmelidir bilemiyorum 
Sevgim acıyor 
Gemiler gene gelip gidiyor 
Dağlar kararıp aydınlanacaklar 
Ve o kadar 

Tavrım bir şeyi bulup coşmaktır 
Sonbahar geldi hüzün 
Kış geldi kara hüzün 
Ey en akıllı kişisi gündüzün 
Sevgim acıyor 
Kimi sevsem 
Kim beni sevse 

Eylül toparlandı gitti işte 
Ekim falan da gider bu gidişle 
Tarihe gömülen koca koca atlar 
Tarihe gömülür o kadar 

Turgut UYAR